لابی کردن، چرا و چگونه?

رضا وشاحی

2008-08-09

برای مسایلی چون قضیه احواز لابی کردن یک امر حیاتی می باشد. من چند وقت پیش در جمعی این بحث را مطرح کردم و باور کنید کمی هم پشیمان شدم که مطرح کردم. واکنش به این طرح بسیار دور از انتظارم بود. به هر حال مقاله زیر در مورد لابی کردن می باشد. به امید آن که فکر لابی کردن برای ما احوازی ها روزی جا بیافتد.

تعریف لابی کردن

لابی کردن به معنای گفتگو کردن بر سر منافع مشخصی می باشد. لابی کردن چانه زدن است که توسط گروهی با اهداف مشخص و مشترکی را دنبال می شود. برای مثال لابی کوبایی در آمریکا خواهان فشار بیشتر آمریکا بر دولت کوبا می باشد.

در کشورهای غربی لابی های مختلفی همواره مشغول به فعالیت و چانه زنی برای منافعشان هستند. این گروه ها طیف وسیعی را از گروه های مذهبی مختلف، صاحبان صنایع، سندیکاهای کارگری، فمنیست ها، محیط زیست، گروه های مدافع منافع کشورهای مختلف تا گروه های جنسی را در بر می گیرند.

ریشه تاریخی لابی کردن

ریشه لابی کردن را در بریتانیا در راهروی پارلمان گفته اند که در آن لابی، مردم با نمایندگان در مورد مسایل مختلف صحبت می کردند.

ریشه دیگر برای لابی کردن هتلی است به نام ویلارد در واشینگتن، که گویا ژنرال اولیس.اس گرانت که بعدا هجدهمین رییس جمهور آمریکا شد، در لابی هتل در عین دود کردن سیگار و نوشیدن، برای صحبت کردن قابل دسترسی بوده اند و گروه های مختلف از لابی هتل ویلارد برای دسترسی به وی استفاده کرده اند.

این اصطلاح به هر حال ربطی با راهرو و هال هتل دارد. گویا قدیمی ترین مورد مکتوب در مورد کلمه لابی به 1820 می رسد[1].

اهمیت لابی کردن برای احواز

ما احوازی ها می بایست به فکر ایجاد یک سازمان قوی برای لابی کردن باشیم. سازمانی که بر اساس منافع ملی اهواز تعریف شده باشد. مدیریت اش نوع شرقی نباشد. به این معنا که همانند بسیاری سازمانهای که داریم یک رئیس مادام العمر نداشته باشد. تقسیم کار داشته باشد و کلا سیستم مدیریتی غربی داشته باشد.

چنین سازمانی به ما کمک خواهد کرد که ما در مورد منافع ملی خودمان چانه زنی کنیم.

چگونه می توان لابی کرد

هم به شکل فردی و هم به شکل سازمانی می توان لابی کرد. هردو حالت هم مهم و موثر هستند.

لابی کردن در دنیای امروز بسیار ساده شده است. تصور ایجاد میهمانی های مجلل و هدایای گران قیمت، تصوری است که معمولا از لابی کردن وجود دارد. این تصور در واقعیت چندان کاربردی ندارد. شکل کار بسیار ساده تر از این هاست.
در کشورهای دموکراتیک غربی، هر نماینده مجلس نسبت به حوزه انتخاباتی اش پاسخ گو است. این یک اصل اساسی در پارلمان های غربی می باشد. شما با تماس با نماینده مجلس خودتان می توانید اولین و مهمترین قدم را در لابی کردن را بردارید.

شما می توانید با سازمان ها و وزارت خانه های مختلف تماس بگیرید و در مورد مسئله مورد نظرتان با آنان لابی کنید.

چند توصیه مهم

برای محکم تر شدن موضع شما در لابی کردن، به گروه هایی که در مورد مسایل مختلف لابی می کنند بپیوندید. سعی کنید هیچگاه سازمان های موازی ایجاد نکنید. وقتی سازمان جدید ایجاد کنید که نمونه مشابه آن وجود نداشته باشد.

برای مثال شما اگر می خواهید در مورد حقوق بشر در اهواز لابی کنید، بهتر است که به سازمان عفو بین الملل که خود یک لابی کننده قوی است بپیوندید.

شما می توانید سازمان عفو بین الملل را لابی کنید، که در لابی کردن هایش بحث مورد نظر شما را هم مطرح کند!!! کمی پیچیده شد. خب ساده تر می گویم. به این روش می گویند لابی کردن غیر مستقیم. شما از طریق سازمان دیگری برای فکر خودتان لابی می کنید. که روشی است بسیار موثر.

نکته مهم در تمام لابی کردنها داشتن قدرت مکاتبه و ایجاد ارتباط کردن قوی می باشد. شما می توانید برای تجربه پیدا کردن با سازمانها و گروههای مختلف کار کنید تا روش کار را یاد بگیرید. برای مثال می توانید وارد یکی از گروه های طرفدار محیط زیست بشوید. این به شما کمک خواهد کرد که روش کار و کمپین کردن مدرن را یاد بگیرید.




[1]
http://en.wikipedia.org/wiki/Lobbying#cite_note-BBC-Lobby-1