Wednesday 30 July 2008

توتال الفرنسية تنسحب من الاستثمار في الغاز الإيراني

مدير شركة الطاقة الفرنسية "توتال" كريستوف دو مارجيري إن الشركة لن تستثمر في قطاع الغاز الإيراني "بسبب الخطورة التي ينطوي عليها الإستثمار".

وكانت شركة "توتال" قد وافقت على تطوير حقول الغاز الإيرانية جنوبي البلاد، ولكن دو مارجيري أخبر صحيفة الفاينانشال تايمز إن شركته قد صرفت النظر عن الموضوع. وجاء إعلان الشركة بعد يوم من إجراء إيران سلسلة من التجارب الصاروخية وسط أجواء التوتر المستمرة منذ أسابيع بينها وبين اسرائيل والولايات المتحدة بسبب برنامجها النووي.

ويقول المحللون أن هذه الخطوة من جانب شركة "توتال" ستشكل ضربة لقطاع الطاقة الإيراني، وقالت صحيفة فاينانشال تايمز ان شركة توتال هي آخر شركة كانت تفكر في استثمارات كبرى في قطاع الغاز الإيراني.
تجارب صاروخية
وكانت إيران قد قامت باطلاق تجريبي لتسعة صوريخ بينها واحد من طراز شهاب-3 الذي يصل مداه 2000 كيلومتر، حسب وسائل الإعلام الإيرانية.
وقال حسين سلامي قائد اقوات الجوية للحرس الثوري الإيراني ان التجارب الصاروخية بينت قوة ايران "في مواجهة الأعداء الذين هددوها
في الأسابيع الأخيرة". ونسبت وسائل الإعلام الحكومية الى سامي القول "أيدينا دائما على الزناد وصواريخنا جاهزة للإطلاق

وكانت إيران قد جربت إطلاق صاروخ شهاب-3 من قبل، ةولكن إطلاقهخ يوم أمس جاء وسط أجواء مشحونة بالتوتر في المنطقة.
وقال ويليام بيرنز وهو الشخص ا لمسؤول عن الملف الايراني في وزارة الخارجية الأمريكية ان اطلاق الصاروخ "شي مزعج واستفزازي" ولكن مسؤولين أمريكيين آخرين قللوا من أهمية الافتراضات التي تقول ان تلك الخطوة زادت فرص المواجهة بين ايران والولايات المتحدة.
وكانت الولايات المتحدة قد صعدت في الأسابيع الأخيرة ضغوطها لفرض عقوبات أقصى على ايران وعقاب الشركات التي تتعامل معها.

Monday 28 July 2008

المملكة العربية السعودية: عاملات المنازل يواجهن إساءات قاسية


الإصلاحات الأساسية متوقفة ولا يوجد إلا تعويضات قليلة على أوضاع تشبه الاسترقاق

(جاكرتا، 8 يوليو/تموز 2008) – قالت هيومن رايتس ووتش في تقرير جديد أصدرته اليوم إن على المملكة العربية السعودية أن تنفذ إصلاحات بمجال العمل والهجرة والعدالة الجنائية من أجل حماية عاملات المنازل من التعرض لإساءات حقوقية جسيمة ترقى في بعض الحالات إلى الاسترقاق. وعادة ما لا يواجه أصحاب العمل أية عقوبات جراء ارتكاب الإساءات، بما في ذلك عدم دفعهم الأجور لمدد تتراوح بين شهور وسنوات، وتحديد الإقامة قسراً، والعنف البدني والجنسي؛ فيما تواجه بعض عاملات المنازل الحبس أو الجلد إثر توجيه اتهامات زائفة إليهن بالسرقة أو الزنا أو "عمل السحر".

وتقرير "وكأنني لست إنسانة: الإساءات بحق عاملات المنازل الآسيويات الوافدات على المملكة العربية السعودية" الذي جاء في 133 صفحة، هو ثمرة جهود عامين من إجراء البحوث واستناداً إلى 142 مقابلة مع عاملات المنازل ومسؤولين حكوميين رفيعي المستوى ووكلاء استقدام للعمل في المملكة العربية السعودية وفي الدول الراسلة للعمالة. وقالت نيشا فاريا، الباحثة الرئيسية بقسم حقوق المرأة في هيومن رايتس ووتش: "في أفضل الحالات تتمتع النساء المهاجرات في المملكة العربية السعودية بأوضاع عمل جيدة وأصحاب عمل طيبين، وفي أسوأ الحالات يُعاملن كأنهن من الرقيق. وأغلب الحالات هي بين النقيضين". وتابعت قائلة: "وعلى الحكومة السعودية أن تمد مظلة حماية نظام العمل بحيث تشمل عاملات المنازل، وأن تصلح من نظام الكفالة حتى لا تضطر النساء اللاتي يرغبن بشدة في كسب المال لصالح أسرهن إلى المقامرة بحياتهن".

وتوظف البيوت السعودية ما يُقدر بـ 1.5 مليون عاملة منازل، وهن بالأساس من أندونيسيا وسريلانكا والفلبين ونيبال. وتوجد أعداد أقل من بلدان أخرى أفريقية وآسيوية. وفيما لا توجد إحصاءات موثوقة عن العدد المُحدد لحالات التعرض للإساءات، فإن وزارة الشؤون الاجتماعية السعودية وسفارات الدول الراسلة للعمالة تؤوي الآلاف من عاملات المنازل اللاتي يشتكين من أصحاب عملهن أو من وكلاء الاستقدام كل عام.
ومن بين الشكاوى الأكثر تكراراً وانتشاراً، الإفراط في العمل وعدم تلقي الأجور لفترات تتراوح بين بضعة شهور و10 أعوام. ويستبعد نظام العمل في المملكة عاملات المنازل من مظلة حمايته، مما يحرمهن من الحقوق المكفولة لغيرهن من العمال، مثل يوم العطلة الأسبوعية والحصول على أجر مقابل العمل لساعات إضافية. وعلى الكثير من عاملات المنازل العمل 18 ساعة يومياً طيلة أيام الأسبوع السبعة.

ويربط نظام الكفالة التقييدي تأشيرات العاملات المهاجرات بأصحاب عملهن، مما يعني أن بإمكان أصحاب العمل حرمان العاملات من القدرة على تغيير الوظيفة أو مغادرة البلاد. وقابلت هيومن رايتس ووتش العشرات من النساء اللاتي قُلن إن أصحاب العمل أجبروهن على العمل ضد رغباتهن لشهور أو سنوات. وعادة ما يُصادِر أصحاب العمل جوازات السفر ويقومون بحبس العاملات في البيوت، مما يزيد من عزلتهن ومن خطر التعرض للإساءات النفسية والبدنية والجنسية. وبعد مقابلة 86 عاملة منازل، خلصت هيومن رايتس ووتش إلى أن 36 منهن واجهن إساءات ترقى لدرجة العمل الجبري أو الإتجار بالأشخاص أو العمل في أوضاع تشبه الاسترقاق.

وقالت نيشا فاريا: "تقدمت الحكومة السعودية ببعض المُقترحات الجيدة للإصلاح لكنها أمضت سنوات تتدارسها دون أن تتحرك بالمرة". وتابعت: "لقد حان أوان إجراء هذه التغييرات، والتي تشمل تغطية عاملات المنازل بنظام العمل لعام 2005 وتغيير نظام الكفالة وألا تصبح تأشيرات العاملات مرتبطة بأصحاب العمل".

وتدير وزارة الشؤون الاجتماعية السعودية بالتعاون مع الشرطة مأوى في الرياض لمساعدة عاملات المنازل على المطالبة بأجورهن والعودة إلى بلدانهن. إلا أن في حالات كثيرة تفاوض العاملون بالمأوى على تسويات غير عادلة للأجور فيما بين أصحاب العمل والعاملات؛ مما يخلف العاملات عادة مُعدمات لأنهن يضطررن للتنازل عن أجورهن مقابل موافقة أصحاب العمل على مغادرتهن البلاد.

والتحقيقات متواضعة المستوى وإجراءات التقاضي الجنائية التي تستغرق سنوات في العادة، تعني أنه نادراً ما يتم إخضاع أصحاب العمل المسيئين عبر نظام العدالة الجنائية. مثلاً بعد ثلاث سنوات من المداولات أسقطت محكمة بالرياض كافة الاتهامات بحق صاحبة عمل نور مياتي، رغم اعتراف صاحبة العمل ورغم أدلة طبية قوية ورغم متابعة الرأي العام الحثيثة للقضية. وكانت نور مياتي – عاملة المنازل الأندونيسية – قد تم بتر أصابع يديها وقدميها جراء حرمانها من الطعام وضربها يومياً من قبل أصحاب عملها.

وقالت هيومن رايتس ووتش إن العاملات بدلاً من رؤية من أساءوا إليهن يمثلن أمام العدالة، فإنهن يتعرضن لاتهامات عكسية بعمل السحر والسرقة والزنا. وفي هذه الحالات تواجه عاملات المنازل عادة فترات تأخر مطولة في الحصول على خدمات الترجمة والمساعدة القانونية ومساعدة البعثات الدبلوماسية لبلدانهن، أو يُحرمن من المساعدة.

والعقوبات قاسية؛ ففي عينة من القضايا التي درستها هيومن رايتس ووتش كانت عقوبات "عمل السحر" والجرائم "الأخلاقية" من قبيل الزنا والتواجد في صحبة رجال من غير الأقارب، تتراوح بين السجن لعشرة أعوام و60 إلى 490 جلدة. أما عاملات المنازل اللاتي يتعرضن للحمل نتيجة للاغتصاب، فتتم مقاضاتهن أيضاً إذا لم يتمكنّ من الوفاء بمعايير الأدلة الصارمة الخاصة بإثبات التعرض للاغتصاب.
وقالت نيشا فاريا: "نساء كثيرات ممن تحدثت إليهن يخشين تقديم شكاوى خشية توجيه اتهامات عكسية إليهن". وأضافت: "وفي حالات أخرى يتنازلن عن الاتهامات ضد من أساءوا إليهن، حتى لو كانت الأدلة على مزاعمهن دامغة، خشية أن يعلقن في المأوى لسنوات بمعزل عن أسرهن مع عدم القدرة على العمل وفي ظل أقل الفرص الممكنة للحصول على العدالة في نهاية المطاف".

وفي غياب آليات الانتصاف المحلية الفعالة، تلعب سفارات أندونيسيا وسريلانكا والفلبين ونيبال دوراً هاماً في توفير المأوى والمساعدة القانونية ومساعدة من يطالبن بأجورهن أو لديهن قضايا يتم نظرها في المحاكم. وتعد المطالبات التي تصل هذه السفارات أكثر بكثير مما لديها من موارد، وتشتكي عاملات منازل كثيرات من الانتظار لفترات طويلة في ظل أقل المعلومات المتوافرة لهن عن القضايا، وفي حالة أندونيسيا وسريلانكا، يشتكين من اكتظاظ المأوى وعدم نظافته بما يكفي.

وقد دعت هيومن رايتس ووتش المملكة العربية السعودية إلى التحقيق مع أصحاب العمل المسيئين ومعاقبتهم وطالبت بحماية عاملات المنازل من الاتهامات العكسية. كما دعت المملكة العربية السعودية إلى التعاون بشكل أكثر فعالية مع الدول الراسلة للعمالة من أجل مراقبة أوضاع عمل عاملات المنازل، وتيسير عمليات الإنقاذ، وضمان استعادة الأجور غير المدفوعة، وإنشاء مآوى لضحايا الإساءات مع توفير خدمات شاملة لهن، والترتيب لإعادة العاملات إلى بلدانهن سريعاً. وعلى كل من المملكة العربية السعودية وحكومات الدول الراسلة للعمالة أن تسن آليات للمراقبة والمتابعة المنتظمة والدقيقة لمكاتب الاستقدام وممارسات الاستقدام المُتبعة.

ويعمل في المملكة العربية السعودية أكثر من 8 ملايين عامل، ويشكلون تقريباً ثلث سكان السعودية. ويسدون فجوات هامة في مجالات الصحة والإنشاءات والعمل المنزلي، ويدعمون في الوقت نفسه اقتصاديات بلدانهم، إذ أرسلوا إلى بلادهم ما يُقدر بـ 15.6 مليار دولار في عام 2006، وهو ما يُعادل تقريباً 5 في المائة من إجمالي الناتج المحلي للمملكة العربية السعودية.

شهادات مختارة من التقرير

لم يسمح لي صاحب العمل بالعودة إلى أندونيسيا لمدة ستة أعوام وثمانية شهور... لم أحصل على أي راتب، ولا ريال واحد حتى!... لم تغضب مني صاحبة العمل قط، ولم تضربني. لكنها منعتني من العودة إلى أندونيسيا. - سيتي موجياتي و. عاملة منازل أندونيسية، جدة، 11 ديسمبر/كانون الأول 2006

وبعد فترة بدأ صاحب العمل يُظهر إعجابه بي. ناداني إلى حجرة نومه وقال: أريد أن أخبرك كيف جئت بك من المكتب. دفعت فيك 10000 ريال... . اغتصبني صاحب العمل عدة مرات... أخبرت المدام بكل شيء... ولم ترغب الأسرة في أن أغادر، سواء المدام أو صاحب العمل. أغلقوا كل الأبواب والبوابات. [وبعد الهرب والانتظار في السفارة تسعة أشهر حتى انتهاء المُحاكمة] لا أريد العودة إلى دياري شاعرة بأنني خاوية الوفاض كالآخرين... وذات يوم قالوا لي إن القضية أجهضت [وإنني سأعود إلى بلادي بالترحيل]". - هايما ج. عاملة منزلية فيليبينية، 17 عاماً، الرياض، 7 ديسمبر/كانون الأول 2006

لم أتلق أي راتب لمدة سنة وخمسة أشهر بالمرة. كلما أطلب النقود يضربوني أو يجرحوني بالسكين أو يحرقونني. كانوا يضربوني على رأسي أيضاً. وحرقوا إحدى ذراعي. وهذا الذراع جرحوه بالسكين. وتوجد علامات على ظهري أيضاً. ظهري يؤلمني بأكمله. لقد ضربوني على جسدي كله. كانوا يمسكون برأسي ويضربونه بالحائط. وكلما طلبت راتبي يقع شجار. - بوناما س. عاملة منازل سريلانكية، الرياض، 14 ديسمبر/كانون الأول 2006

Saturday 26 July 2008

تکذیبیه

2008-07-26

گویا عده ای اینجا و آنجا شایعه پراکنی نموده اند که من از حزب همبستگی دموکراتیک الاهواز اخراج شده ام.

من به ناچار مجبور به پاسخ گویی هستم. هرچند از این کار اکراه دارم.

بدین وسیله به اطلاع می رساند که اینجانب از حزب همبستگی دموکراتیک الاهواز در تاریخ 2007.11.25 استعفا نمودم و نه اینکه اخراج شدم. و اینگونه شایعات را از هر جانب که باشد، به شدت تکذیب می کنم.

در زیر اصل استعفا برای روشن تر شدن موضوع منتشر می گردد. لازم به ذکر است که دلایل استعفا به شکل مشروح در آینده منتشر خواهد شد.

موضوع: استعفا

2007-11-25

با سلام

بدین وسیله به اطلاع می رساند که اینجانب از حزب همبستگی دموکراتیک الاهواز، استعفا داده ام.

با تشکر

رضا وشاحی

Thursday 24 July 2008

لزوم احترام به پیشکسوتان مبارز در قضیه عربستان

رضا وشاحی

2008-07-20

برما جوانان تازه وارد به قضیه احواز واجب است که به کسانی که در قضیه اهواز در قبل خدمت کرده اند، احترام بگداریم. واقعیت این است که اگر کسان دیگری نبودند، چه بسا این مشعل تاکنون خاموش شده بود.

خارج از هر ایدئولوژی و جهت فکری، ما می بایست به این افراد احترام بکذاریم. کسانی که در جوانی خانواده خود را ترک کردند، خطرها را به جان خریدند و با آغوش باز وارد قضیه اهواز شدند.

بسیاری از این افراد متاسفانه اکنون در کنار ما نیستند. و متاسفانه شاید هیچگاه لیست کامل افرادی را که در این راه جان سپردند را نتوانیم کامل کنیم. حرکت های مختلف، از حزب سعادت، تا جبهه مردمی و جبهه عربی، حزب وفاق و بسیاری حرکت های کوچک و بزرگ دیگر، همه به نوعی در این راه نقش داشته اند.

از کسانی که اکنون از حرکت های قبل باقی مانده و همچنان فعال هستند و لازم است به آنان احترام گذاشت و تقدیر به عمل آورد، نام آوردن البته مشکل است، می توان از عدنان سلمان، سید طاهر آل سید نعمه، محمود بشاری، احمد جابر، صباح الموسوی، خزعل هاشمی، طالب مذخور و بسیاری دیگر که در صحنه همچنان حضور دارند و فعال هستند را نام برد. احتمالا و قطعا نام بسیاری دیگر در این لیست ذکر نشده است. من اما قصدم تاریخ نگاری نیست. این ها را برای مثال می گویم و اگر کسی از قلم افتاده عذر می خواهم.

برما واجب است که به چنین اشخاصی احترام بگذاریم، خارج از هر مساله سیاسی و غیره. افراد بازمانده از حرکت های گذشته به هرحال هر یک راوی تاریخ ما هستند. و نه فقط راوی تاریخ، بلکه تاریخ ما هستند. بسیار خوب می شود اگر خاطرات خود را منتشر کنند.

بزرگان هم به جوانان مجال بدهند

خب نکته مهمی که هست این است که بهرحال هر روز عده جدیدی وارد قضیه احواز می شوند. که این نکته مبارکی است. و در واقع چه چیز بهتر از وارد شدن نسل جدید به قضیه احواز می باشد؟ علاوه بر این که هر روز نسل جدیدی وارد قضیه احواز می شوند، جهان امروز هم با جهان در چند دهه گذشته بسیار تفاوت کرده است.

نوع کار سیاسی تغییر کرده است ادوات و لوازم آن تغییر کرده است. در دهه شصت ورود به کار سیاسی در بسیاری از کشورهای جهان سوم یک معنا داشت. و آنهم ورود به مبارزه مسلحانه بود. امروز در آمریکای لاتین، که جهان مبارزات مسلحانه بود، تنها گروه باقی مانده گروه فارک در کلمبیا است که به نظر می رسد به زودی آنان هم روشهای جدید را پیش خواهند گرفت.

نوع ارتباطات امروز تغییر کرده است. زمانی برای تاسیس یک رادیو می بایست جور فلان کشور همسایه را کشید و به توقعات آنان گوش سپرد تا بلکه مگر با یک رادیو موج کوتاه صدایی را به ملت اهواز رساند. امروز می شود از آن سر دنیا، آزادانه تلویزیون ماهواره ای تاسیس کرد.

مهمتر از اینها تغییر گفتمان غالب است. در دهه شصت گفتمان کمونیستی غالب بود، امروز دیگر نیست. امروز گفتمان غالب تغییر کرده است. در دهه های قبل نقد، فقط نوعی تحلیل طبقاتی بود ولی امروز نقد یک مبحث بسیار پیچیده است. نقد درهمه چیز وارد شده است. در سوراخی نمانده که راه پیدا نکرده باشد.

قضیه احواز البته تغییر نکرده است. اما نسل جدید خواهان آزمایش کردن راه های جدید هستند. نسل جدید انتقادگر است. می خواهد حرکت های قدیم را به پرسش بگیرد، تا استراتژی های جدیدی را طرح کند.. نسل جدید می خواهد بداند که چرا علی رغم همه این مجاهدت ها و تلاش ها، نتیجه کار چرا بسیار اندک بوده است؟ این البته به معنای عدم احترام نیست. وارد شدن نسل جدید یک سری تغییرات را هم به شکل طبیعی همراه خود خواهد آورد.

نسل قدیم می بایست با درایت به نسل جدید مجال بدهد که نسل جدید بتواند فرم مطلوب خود را پیدا کند.کار نسل قدیم البته هنوز تمام نشده است. نسل قدیم می تواند مشورت بدهد، خاطرات منتشر کند و تاریخ بنویسد. در دراز مدت تاثیر این خاطرات نویسی ها باور کنید بیشتر از هر فعالیت سیاسی روزمره ای خواهد بود

لزوم ارتباط بین نسل قدیم و نسل تازه وارد

قضیه سیاسی ای به نتیجه خواهد رسید که توالی نسلها را حفظ کرده باشد. یعنی اینکه تجربه ها را به نسل جدید منتقل کرده باشد. حتی در کشورهای مستقر و صاحب ثبات و استقلال هم این رسم وجود دارد که مثلا اگر دوران خدمت فلان سفیر در فلان کشور تمام می شود، جلسه ای برگزار می کنند و از وی در مورد تجربه هایش می پرسند. که تجربه ها جایی ثبت شود و سفیر بعدی که بخواهد به آنجا برود از نو شروع به کار نکند و بر روی معلومات سابق ساختمان جدیدی را بنا کند.

خب این نکته انتقال تجربه در مورد وضعیت قضیه اهواز، بسیار پر رنگ تر است. کلید هم احترام متقابل نسلها به یکدیگر می باشد.

نسل جدید نباید نسل قدیم را تمام شده بداند. به همین شکل نسل قدیم هم نمی بایست نسل جدید را صرفا به دلیل تازه وارد بودن، قضاوت کند.

انکار دیگری راه حل نیست. هم نسل قدیم وجود دارد و هم نسل جدید. تعامل توام با احترام است که نسل ها را به هم نزدیک خواهد کرد و عدم احترام و نفی دیگری موجب خواهد شد که نسل ها از هم فاصله گرفته و تجارب منتقل نشوند.

Monday 21 July 2008

بنیاد مستضعفان تاجر جدید نفت





کاوه امیدوار

وزارت نفت ایران تفاهم نامه ای با بنیاد مستضعفان امضا کرده که بر اساس آن بنیاد مستضعفان وارد تجارت نفت خواهد شد.
با این که گزارش دقیقی از فعالیت های بنیاد در دست نیست اما برخی بنیاد مستضعفان را بزرگترین غول اقتصادی خاورمیانه می دانند که در بخش های مختلف اقتصادی فعالیت دارد.

تاکنون وزارت نفت از طریق شرکت های زیر مجموعه خود نفت را می فروخت و این اولین بار است که نهادی غیر از وزارت نفت، وارد معاملات نفتی می شود.

در تفاهم نامه ای که بدون برگزاری مناقصه بین سیف الله جشن ساز، مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران و محمد فروزنده مدیر عامل بنیاد مستضعفان امضا شده، بنیاد مستضعفان اجازه دارد در کنار شرکت ملی نفت ایران به فروش نفت این کشور در بازارهای بین المللی بپردازد.

آقای جشن ساز هدف از این کار را متنوع کردن بازارها و فهرست خریداران نفت و فراورده های نفتی ایران اعلام کرده است.
به گفته مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، با امضای این تفاهم نامه شرکت ملی نفت ایران قدرت مانور وسیع تری برای فروش نفت خودش فراهم می کند و راهکارهای جدیدی را تجربه خواهد کرد.

آقای فروزنده نیز در مراسم امضای تفاهم نامه گفته است: "احساس من این است که وزرت نفت می خواهد آرام آرام یکی از بخش هایی که کاملا بسته بوده است باز کند و قصد دارد نقطه شروعی را اعلام کند و انحصاری از این بابت در اختیار بنیاد نیست."
بر اساس قانون، فروش نفت در اختیار شرکت ملی نفت ایران است اما به گفته مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، اگر بنیاد خریدار نفت ایران باشد نیازی به اخذ مجوز نیست ولی اگر بنیاد بخواهد رقیب شرکت ملی نفت باشد مجوز آن را نیز خواهیم گرفت.

در این تفاهم نامه، بنیاد به عنوان بخش خصوصی در حوزه فروش نفت خام، فراورده های نفتی و محصولات پتروشیمی در بازارهای جهانی فعالیت خواهد کرد.

بزرگترین موسسه غیر دولتی

بنیاد مستضعفان در تابستان سال 1358 خورشیدی با اموال مصادره شده خانواده محمدرضا پهلوی شاه سابق ایران، وابستگان آنها و برخی کارخانه داران و بازرگانان ایران با هدف کمک به فقرا و نیازمندان تاسیس شد.

از نظر حقوقی، بنیاد نه یک موسسه دولتی و نه یک موسسه خصوصی است بلکه یک موسسه ای عمومی است که دولت اجازه دخالت در آن را ندارد و زیر نظر مستقیم آیت الله علی خامنه ای، رهبر ایران اداره می شود.

رئیس بنیاد مستضعفان از سوی آیت الله خامنه ای انتخاب می شود و این بنیاد فقط جوابگوی رهبر ایران است.

بنیاد در زمینه های مختلفی فعالیت دارد از تجارت، کشاورزی و حمل و نقل گرفته تا ساختمان سازی و عمران، صنعت و معدن و فعالیت های فرهنگی و اجتماعی.

گزارش دقیقی از حجم فعالیت ها و عملکرد بنیاد منتشر نشده اما برخی کارشناسان بر این باورند که بنیاد حدود نیمی از اقتصاد ایران را در اختیار دارد.

دارایی های بنیاد در سال 1365 خورشیدی نشان می دهد که این بنیاد 140 شرکت صنعتی و تولیدی در اختیار داشته که در زمینه هایی مختلفی از تولید اغذیه و نوشابه و وسایل الکتریکی گرفته تا مصالح ساختمانی، پارچه و منسوجات، چرم و پلاستیک و فلزات کاغذ فعال بودند

در همان زمان بنیاد حدود 230 شرکت بازرگانی و تجاری داشته و 64 معدن نیز در اختیار این موسسه بوده است.
نزدیک به سه هزار ملک ازجمله املاک کشاورزی، مستغلات و کارگاههای ساختمانی و 90 سالن سینما و تعدادی بیمارستان، شرکت کشتیرانی و یک موسسه بانکی نیز در اختیار بنیاد بوده است.

موسسه مالی اعتباری بنیاد که اکنون به موسسه مالی و اعتبار سینا تغییر نام داده یکی از مهمترین و قدیمی ترین موسسات مالی و اعتباری ایران است که در اکثر نقاط این کشور شعبه دارد.

گستره فعالیت بنیاد

محسن رفیق دوست، رئیس سابق بنیاد در سال 1376 و کوتاه زمانی پیش از آنکه جایش را به آقای فروزنده بدهد در باره بنیاد گفته بود: " بنیاد بزرگترین موسسه اقتصادی در ایران و خاورمیانه است و از لحاظ تنوع حتی شاید بتوان گفت بزرگترین در تمام دنیاست."
آقای رفیق دوست برای این که نشان دهد نقش بنیاد در اقتصاد ایران تا چه حد است گفت: "بنیاد 400 شرکت فعال دارد که در بسیاری از تولیدات نقش بنیاد چنان موثر است که هر گونه نقصان یا پیشرفت در کار بنیاد در کل کشور اثر گذار است."
به گفته آقای رفیق دوست، بنیاد 28 درصد نساجی کشور، 22 درصد سیمان، حدود 45 درصد نوشابه غیر الکلی، 28 درصد لاستیک و 25 درصد شکر ایران را تولید می کند.

گستره فعالیت های بنیاد بسیار گسترده است و این موسسه به خاطر توانایی های مالی همواره به عنوان رقیب بخش خصوصی مطرح بوده است. این موسسه عظیم به دلیل نبود حسابرسی و کنترل معمول قانونی در ایران و برخورداری از یک وضعیت فراتر از قانون، از امتیازات ویژه ای سود می برد

در اوایل دهه هفتاد خورشیدی بحث هایی در زمینه فساد مالی و سوء مدیریت مطرح شد و تحقیق و تفحص هایی نیز در این زمینه صورت گرفت اما نتایج روشنی به دنبال نداشت.
آقای رفیق دوست در طول ده سالی که ریاست بنیاد را در اختیار داشت با انتقادهای تندی در زمینه نحوه فعالیت های اقتصادی مواجه بود و همین انتقادها سر انجام زمینه را برای کنار گذاشتن وی از ریاست بنیاد فراهم کرد.

بعد از وی، نوبت به آقای فروزنده رسید که از فرماندهان سابق سپاه بود و مدتی نیز به عنوان وزیر دفاع فعالیت کرده بود. در دوره ریاست آقای فروزنده بر بنیاد، آتش انتقادها کم کم فروکش کرد و بنیاد بدون سر وصدا فعالیت های خود را پی گرفت.

بنیاد در طول نزدیک به سی سال اخیر علاوه بر فعالیت های اقتصادی و تجاری، در اجرای بزرگترین پروژه های عمرانی نظیر ساخت سد، جاده، راه آهن و پروژه های نفت و گاز فعال بوده و اکنون نیز برای اولین بار در تاریخ ایران، پایش به معاملات نفتی باز شده است.

Friday 18 July 2008

دیدار با وزارت خارجه بریتانیا


رضا وشاحی

2008-07-18

در روز پانزدهم جولای با وزارت خارجه بریتانیا در لندن دیدار کردم. دیدار در مورد وضعیت ملت های ایران و یا به قول دیگر اقلیت های عرقی و مذهبی و همچنین وضعیت منطقه مورد گفتگو قرار گرفت.

در کل جلسه بسیار موفق آمیز بود. این جلسات جزوی از مجموعه جلسات لابی کردن خواهد بود که به منظور بررسی و لابی کردن در مورد وضعیت ملت های ایران صورت می گیرد.

من در مورد لابی کردن به طور مفصل بیشتر توضیح خواهم داد. یکی از نقض های جدی در اپوزیسیون قسمت ملت های ایران، عدم لابی کردن است. مسایل عمده ای البته مانع این می شوند که ما نتوانیم لابی کنیم. و این دلایل عمدتا راه حل شان به دست خود ماست.

Friday 11 July 2008

خلیج همیشه عربی


رضا وشاحی

2008-07-11

یکی از نمونه هایی که مردم غرب را بیشتر و بیشتر با ماهیت نژاد پرستانه و شوینیسم فارس آشنا کرد، حساسیت و واکنش عصبی فارس ها در مقابل کلمه خلیج عربی بود.

سوال اینجاست که خلیج عربی که سرتاسر زمین های اطراف آن اکثرا عرب نشین هستند و باقی بلوچ نشین و غیره هستند و اصولا مناطق فارس نشین در کنار این خلیج به چشم نمی خورند، چرا می بایست نام بین المللی آن خلیج فارس باشد؟ فارس ها با نوشته شدن کلمه خلیج عربی در پرانتز هم، چنان واکنشی نشان دادند که بسیاری در غرب به عمق نفرت فارس ها از عرب ها یک شبه پی بردند. و این البته نتیجه مبارکی بود.

هر چقدر جهان بیشتر در مورد نفرت و نژاد پرستی فارس ها، که من آنها را مجوس هم می نامم چرا که آنان ما عرب ها را هیچ وقت عرب نداستند و با واژه توهین آمیز تازی که نام سگ است( بلانسبت تمام ملت عرب) ما را معرفی می کنند، برای ما اهوازی ها توضیح اینکه از قوم فارس بر ما چه می رسد، آسان تر می شود. هر چه فارس ها از این رفتارها بیشتر انجام دهند، در چشم جهان خود را رسواتر خواهند کرد

امثال دکتر پیروز مجتهد زاده که برای نام خلیج فارس یقه خود را پاره می کنند و اینقدر به دنبال مدارک تاریخی می گردند، تا تاریخی بودن نام خلیج فارس را ثابت کنند، به این نکته بسیار ساده توجه ندارند که مردم هر منطقه ای می توانند و حق دارند که نام منطقه خود را انتخاب کنند. همانطور که می توانند نام شهرشان را عوض کنند یا حتی کشورشان، یا نام محله و خیابانی در یک شهر خاص، حق دارند که نام دلخواه خود را بر یک منبع زیست محیطی عظیم مثل خلیج بگذارند. خارج از این بسیاری مدارک قدیمی هم در کتابخانه ها و مراکز اسناد در گوشه و کنار جهان هست که مدعای ما عرب ها را البته اثبات تاریخی هم می کند.

این همه حساسیت برای یک کلمه فقط منشاش یک چیز است و همان است که غربی ها به خوبی پی برده اند و آن ضدیت و نفرت عمیق فارس ها از عرب ها است. و گرنه این همه جامه دریدن معنا ندارد. به قول استاد یوسف عزیزی مگر با تغییر نام، فرمول شیمیایی آب این خلیج عوض می شود؟

انتقاد دیگر به خود ما عرب هاست که چرا زودتر به دنبال هویت خود نبودیم. و اینهمه نقشه و کتاب منتشر کردیم و از اسم های دیگر استفاده کردیم بدون اینکه توجه کنیم که کلمات فقط برای نامگذاری نیستند، بار فرهنگی و هویتی هم بردوش می کشند.

بر ما نویسندگان عرب است، که همواره از این کلمه استفاده کنیم تا گوش جهان عادت کند. در سمینارهای بین المللی این کلمه را بگوییم تا جا بیافتد.

آقایی از فعالان اهوازی به من می گفت که آقا مساله خلیج عربی به ما اهوازی ها چه ربطی دارد، بگذار خود ملت عرب این را حل کنند!! و اینطور نتیجه گیری می کرد که ما کماکان می بایست نام خلیج فارس را بکار ببریم که به فارس ها ور نخورد.

به نظر من اتفاقا این مساله ربطش از قضیه فلسطین برای ما هم بیشتر است. برای اینکه ما با فلسطین مرز جغرافیایی نداریم ولی بخش بزرگی از ساحل شمالی خلیج عربی در منطقه اهواز قرار دارد. تاسف آور است که کار بعضی از ما اهوازی ها به جایی برسد که بنشینیم و محاسبه کنیم ببینیم چه چیزی بگوییم به فارس ها ور بخورد و یا نه.

Wednesday 9 July 2008

لندن ستدرج الجناح المسلح لحزب الله على لائحة المجموعات الارهابية





لندن (ا ف ب) - اعلنت وزارة الداخلية البريطانية في بيان الاربعاء ان الحكومة البريطانية ستدرج الجناح المسلح لحزب الله اللبناني الشيعي على لائحتها للمنظمات الارهابية المحظورة.

وكانت "منظمة الامن الخارجي" لحزب الله وحدها مدرجة حتى الان على هذه اللائحة التي وضعت في اطار قانون مكافحة الارهاب المشدد الذي تم التصويت عليه في العام 2000. وسيحل محلها الجناح المسلح لحزب الله حين يوافق البرلمان على هذا القرار كما اوضحت الوزارة.

وقال وزير الدولة للشؤون الداخلية توني ماكنولتي في بيان ان "الجناح المسلح لحزب الله يقدم دعما للناشطين في العراق المسؤولين عن هجمات ضد قوات التحالف وضد مدنيين عراقيين على حد سواء". واضاف ان هذه المنظمة "تدعم ايضا المجموعات الارهابية الفلسطينية في الاراضي المحتلة مثل الجهاد الاسلامي الفلسطينية".

لكن الوزارة البريطانية اكدت ان هذا الحظر "لا يؤثر على الدور المشروع لحزب الله في المجالات السياسية والاجتماعية والانسانية". واضاف ماكنولتي "لكنها رسالة واضحة للقول اننا ندين عنف حزب الله ودعمه الارهاب".

وتابع "ندعو حزب الله الى وقف انشطته الارهابية ودعمه للارهاب في العراق وفي الاراضي الفلسطينية المحتلة والتخلي عن وضعه كمجموعة مسلحة والمشاركة في العملية الديموقراطية على غرار الاحزاب السياسية اللبنانية الاخرى".

وبموجب قانون مكافحة الارهاب البريطاني فان الانتماء الى احدى المنظمات ال45 المدرجة على هذه اللائحة - المرتبطة بالتطرف الاسلامي بغالبيتها- والمشاركة في تمويلها او الدعوة الى دعمها يعتبر جرما.