Wednesday 28 July 2010

دیدار با سفیر بریتانیا در ایران


2010-07-28


در تاریخ 19 جولای با آقای سایمون گس سفیر بریتانیا در تهران، در محل وزارت خارجه بریتانیا در لندن دیدار کردم.

در این دیدار مسایل مختلف مربوط به سرکوب حقوق بشر اقلیت های عرقی، مذهبی و اجتماعی در ایران بررسی و گفتگو شد.

دولت بریتانیا باور دارد که رفتار حکومت ایران با اقلیتها قابل قبول نیست و از حکومت ایران درخواست دارد که مسئولیت خویش را در مورد اقلیتها، در پرتو قوانین بین المللی و عهدنامه هایی را که در سازمان ملل امضا کرده است، بپذیرد و به تعهدات خود عمل نماید.
سازمان حقوق بشر اقلیت های موجود در ایران سازمانی غیر دولتی می باشد و برای احقاق حقوق اقلیت ها در ایران تلاش می نماید.


Thursday 22 July 2010

دادگاه بین المللی لاهه: اعلامیۀ استقلال کسوو ناقض قوانین بین المللی نیست







رئیس دادگاه بین المللی لاهه گفت تصویب اعلامیۀ استقلال کوسووهیچیک از موازین و مقررات بین المللی را نقض نمی کند و دادگاه به این نتیجه رسیده است که تصویب این اعلامیه در هفدهم فوریۀ سال دو هزار و هشت میلادی نه قوانین بین المللی به طور اعم، نه قطعنامۀ ١٢٤٤ شورای امنیت (تصویب شده در سال ١٩٩٩) و نه چهارچوب قانون اساسی را نقض نکرده است.

دادگاه بین المللی لاهه امروز (پنجشنبه) اعلام کرد اعلامیۀ استقلال کوسوو ناقض قوانین بین المللی نیست.
رئیس دادگاه بین المللی لاهه گفت تصویب اعلامیۀ استقلال کوسووهیچیک از موازین و مقررات بین المللی را نقض نمی کند و دادگاه به این نتیجه رسیده است که تصویب این اعلامیه در هفدهم فوریۀ سال دو هزاروهشت میلادی نه قوانین بین المللی به طور اعم، نه قطعنامۀ١٢٤٤ شورای امنیت (تصویب شده در سال ١٩٩٩) و نه چهارچوب قانون اساسی را نقض نکرده است.

باید یادآوری کنیم که صربستان استقلال کوسوو را به رسمیت نشناخته و این سرزمین را کماکان بخشی از قلمرو خود می داند. صربستان خواهان مذاکره و گفتگو در مورد وضعیت کوسوو است و این چیزی است که پریستینا (پایتخت کوسوو) پذیرای آن نیست.

وزیر امورخارجۀ صربستان صبح امروز پیش از تشکیل جلسۀ دادگاه بین المللی لاهه گفته بود اگر این دادگاه از جدائی کوسوو از صربستان پشتیبانی کند دیگر هیچ مرزی در جهان و در منطقه از امنیت برخوردار نخواهد بود.

مناقشۀ کوسوو در سال های١٩٩٩ – ١٩٩٨ از خود بیش از ١٣٠٠٠ قربانی بر جای گذاشته است. در این مناقشه، نیروهای دولتی صربستان رو در روی اسقلال طلبان مسلح کوسوو قرار داشتند. افزون بر این از سرنوشت ١٨٦٢ تن نیز هیچ اطلاعی در دست نیست

.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ماه اکتبر سال ٢٠٠٨ به صربستان اجازه داد که برای داوری در این مورد به دادگاه بین المللی لاهه، این نهاد وابسته به سازمان ملل، مراجعه کند.

از اول تا یازدهم دسامبر سال میلادی گذشته نمایندگان بیسنت و نه کشور جهان از جمله آمریکا و روسیه در رسیدگی شفاهی دادگاه بین المللی لاهه به این مسأله شرکت کرده بودند.

شصت و نه کشور جهان از جمله آمریکا و بیست و دو کشور از بیست و نه کشور عضو اتحادیۀ اروپا تا کنون استقلال کوسوو را به رسمیت شناخته اند. این کشور دومیلیون نفر جمعیت دارد و ٩٠٪ جمعیت آن را آلبانیائی تبارهای کوسوو تشکیل می دهند.
آمریکا دیروز بار دیگر پشتیبانی خود از استقلال کوسوو را مورد تأیید مجدد قرار داد. روسیه، متحد سنتی بلگراد، این استقلال را به رسمیت نشناخته است.

دادگاه بین المللی لاهه از سال تأسیس خود در ١٩٤٦، به درخواست سازمان ملل متحد بیست و چهار بار به اعلام نظر مشورتی خود در مورد مسائلی از این دست اقدام کرده است. نظر این دادگاه به این ترتیب "الزام آور" نیست.

Monday 5 July 2010

فوتبال و دو نکته تاریخی



رضا وشاحی

جام جهانی با حرارت تمام در جریان است و طرفداران فوتبال که من هم یکی شان باشم سخت دنبال کننده این بازی های بسیار زیبا هستیم. مسابقات جام جهانی در آفریقا نشان می دهد که قاره آفریقا کم کم از خواب بیدار می شود و جایگاه خود را پیدا خواهد کرد. بازار مشترک شرق آفریقا شامل کنیا، بروندی، رواندا، تانزانیا و اوگاندا که از روز یکم جولای شروع شد و موجب تسهیل تجارت و روادید برای بازاری به ظرفیت 126 ملیون نفر و حجم مالی 73 میلیارد دولار می باشد شاهدی بر این رشد قاره آفریقا می باشد.

دو نکته تاریخی را خواستم در مورد برخی قوانین فوتبال بنویسم که شاید برای فوتبال دوستان اهوازی ما جالب باشد

پنالتی

پنالتی از قوانین بسیار مهم فوتبال است. هم بازی را آرام نگاه می دارد و هم نتیجه بازی را وقتی در تمام مدت 90 دقیقه و وقت اضافه بدون گل پایان بپذیرد، مشخص می کند.

این را که همه می دانیم. ولی این پنالتی تاریخ اش از کجا شروع شد؟ تاریخچه پنالتی بر می گردد به ایرلند شمالی. ویلیام مکارن ( با مکام شیرازی اشتباه نگیرید که این یکی اعدام می کند و از زیبایی و ورزش متنفر است) که یک شخص تاجری بود و در عین حال دروازبان شهر بسیار کوچک میلفید در کانتی مشهور آرماه در ایرلند شمالی بود.

وی علاوه بر فوتبال دستی در دیگر ورزش ها مانند راگبی و کریکت هم داشت. ویلیام مکارن که به استاد ویلیام هم مشهور بود به فدراسیون فوتبال ایرلند پیشنهاد کرد که: اگر در یازده یاردی دروازه بازکنی، بازیکن دیگر را هل بدهد و یا به عمد به توپ دست بزند می بایست جریمه شود به این شکل که بایکن حریف در حالی که همه پشت وی بایستند بتواند در شش یاردی به طرف دروازبان شوت کند.

این پیشنهاد از طریق فدراسیون فوتبال ایرلند به فدراسیون جهانی فوتبال ارایه شد و تصویب شد. جالب است بدانید تاریخ تصویب این قانون در 1891 تصویب شد.

مکارن خود در 1932 فوت نمود. گری لینکر بازیکن مشهور تیم انگلیس در سال 1998 مستندی در مورد زندگی ویلیام مکارن برای بی بی سی تهیه کرد.

کارد زرد کارد قرمز

همه این کارت ها را می شناسند. ولی این کارت ها از کجا آمدند و تاریچه شان در فوتبال چیست؟ اینجا می رسیم به آقای کن آستون از شهر کلچستر در جنوب شرقی انگلستان.

آقای کن استون در جریان مسابقات جام جهانی فوتبال 1966 رییس هیات داوران فیفا بود. بعد از بازی خشن آرژانتین و انگلستان در سال 1966 در این فکر بود که چگونه می شود اسامی بازکنان خاطی را ثبت کرد و فقط به حافظه داوران تکیه نکرد.

در حال رانندگی در بعد ازظهر بر سر چراغ قرمز ایستاد. چراغ ترافیک الهام بخش بوجود آمدن فکر کارت زرد و قرمز برای آقای کن استون شد.

از موقعیت ممتاز خود به عنوان رییس هیات داوران فیفا در جام جهانی استفاده کرد و این بحث را در فیفا جلو برد که از کارت هایی با رنگ زرد و قرمز استفاده شود.

ایده آقای استون البته از فوتبال هم بیرون زد و امروزه تعداد زیادی از ورزش ها از کارت زرد و قرمز و دیگر رنگها استفاده می کنند.

خدمات آقای کن استون به فوتبال و ورزش البته فقط به کارت زرد و قرمز محدود نماند. در سال 1974 وی قوانین نشان دادن شماره بازیکنان را قبل از تعویض به جهان فوتبال ارایه کرد.

وی در سال 2001 فوت نمود.

امید است که روزی تیم ملی اهواز با پرچم زیبای اهواز را در مسابقات بین المللی ببینیم. و بازکنان بسیار پر استعداد عرب احوازی ما ناچار نباشند زیرپرچم زشت نژادپرست فارس ها و با تحمل انواع توهین ها، تبعیض ها و حقارت ها فوتبال بازی کنند.

منابع ویکی پدیا

Saturday 3 July 2010

مسلمانان لندن و منع فرزندانشان از یادگیری موسیقی




برخی از والدین مسلمان در لندن فرزندان خود را از کلاس های آموزش موسیقی در مدارس بیرون می آورند.

گفته می شود دلیل این کار این است که بر اساس باورهای آنها یادگیری نوازندگی سازها "حرام" است.

رئیس انجمن مسلمانان بریتانیا در گفت و گو با بی بی سی گفت که حدود ۱۰ درصد از مسلمانان آموزش موسیقی را حرام می دانند.

بر اساس همین آمار، صدها دانش آموز که پدر و مادر مسلمان دارند، اجازه پیدا نمی کنند که در کلاس های موسیقی مدارس شرکت کنند.

موسیقی جزو دروس ضروری در ساختار آموزشی در بریتانیاست.

رئیس انجمن مسلمانان بریتانیا گفت که بر اساس برخی سخنان که از پیامبر اسلام نقل شده، سازهای موسیقی حرام است.

رئیس این انجمن به "حدیثی" از پیامبر اسلام اشاره می کند که می گوید: "در آینده، کسانی از امت من خواهند آمد که پوشیدن ابریشم، نوشیدن شراب و آلات موسیقی را حلال می شمرند."


مخالفت با پخش موسیقی در خانه

مسئولان مدرسه ابتدایی هربرت موریسون در جنوب لندن می گویند که والدین ۲۲ دانش آموز، اجازه شرکت فرزندان خود را در کلاس موسیقی نداده اند.

ایلین راس، معلم موسیقی این مدرسه، به بی بی سی گفت: "بعضی از پدر و مادرها نه می خواهند فرزندانشان ساز بزنند و نه می خواهند در خانه‌شان موسیقی پخش شود."

او گفت:"این مدرسه خیلی کوچک است، ما کلاس اضافه ای نداریم که این بچه ها را به آنجا ببریم و کسی هم نیست که مراقبشان باشد."

او گفت: "من به نشانه حسن نیت، به والدین آنها اجازه می دهم فرزندانشان را از همه برنامه های موسیقی بیرون ببرند، اما در واقع با این کارم، فرصتی را که دیگر شاگردان کلاس در اختیار دارند، از این بچه ها دریغ می کنم."

دکتر دایانا هریس از دانشگاه "اپن" بریتانیا، که پیش از این، درباره این موضوع تحقیق کرده است، گفت که بازرسان آفستد (سازمان بازرسی مدارس بریتانیا) معمولا در این زمینه سکوت اختیار می کنند.

او گفت: "برایم غم انگیز است؛ نمی خواهم کسی کاری را بر خلاف باور مذهبی اش انجام دهد، اما حس می کنم در موسیقی چیزهای زیادی هست که لذت های بزرگی به ما می دهد و دلم برای کودکانی که می خواهند بخشی از این لذت را تجربه کنند و نمی توانند، می سوزد؛ به خصوص وقتی به دلایلی که حتی درک نمی کنند، از این فرصت محروم می شوند."

"تا وقتی سازمان بازرسی مدارس با صراحت وارد ماجرا نشود، نمی شود به آن پرداخت و به راه حل های ممکن درباره اش فکر کرد."

از سوی دیگر، یکی از مسئولان سازمان بازرسی مدارس بریتانیا گفت:"موسیقی بخش مهمی از آموزش هر کودک و نوجوان است."

"بازرسان سازمان اگر باخبر بشوند که دسترسی یک شاگرد به بخشی از دروس الزامی مدرسه محدود شده است، موضوع را بررسی می کنند و به طور مناسب عمل خواهند کرد."

انجمن مسلمانان بریتانیا خواهان بهره گیری همه فرزندان از امکانات همه جانبه تحصیلی، از جمله امکان آموزش موسیقی شده است.

بسیاری از کودکان و نوجوانانی که پدر و مادرشان آنها را از کلاس های موسیقی مدارس محروم می کنند، ناراحتند، اما اجازه مخالفت ندارند.

شاید آنها چشم به اقدام های سازمان بازرسی مدارس بریتانیا دارند تا با پیگیری موضوع، به آنها این فرصت را بدهند که در کنار دیگر همکلاسی هایشان بمانند.