فرهنگ ازدواج با باکره فرهنگی قبیله ای است

رضا وشاحی

2010-08-07

فرهنگ باکره گرایی نقطه مهمی در فرهنگ قبیله ای و مردسالاری اهوازی است که متاسفانه به شکل تابویی موجود بوده و در مورد آن سخن نمی رود. فرهنگ ازدواج با بکره فرهنگی قبیله ای بوده و در جهان مدرن جایی ندارد. کسانی که منتقد فرهنگ قبیله ای هستند وقتی به این نکته می رسند چراغ خاموش رد می شوند و در مورد آن چیزی نمی گویند. معلوم نیست که چگونه می شود از فرهنگ قبیله ای انتقاد کرد ولی از یکی از مهمترین مسایل ایجاد شده توسط فرهنگ قبیله اشاره ای نکرد.

نتیجه ترویج ازدواج با باکره چیزی جز ترویج تعصب های کور، قتل های ناموسی، ناموس پرستی و زنان را به شکل شی، نگاه کردن، مردهای که جنون وار به همسرانشان مشکوک می باشند و عدم احترام و برابری زن و مرد و ازدواج های ناپایدار و خالی از عشق نیست.

به این فهرست اضافه کنید که این فرهنگ ازدواج با بکره مانع بزرگ و اصلی ترویج فرهنگ دوستی پسر و دختر می باشد که این خود موجب سرکوب جنسی جوانان دختر و پسر ما شده است و سرکوب جنسی در موارد بسیاری جوانان ارضا نشده ما جلوی تحصیل، کار و یک زندگی متوازن را از ایشان سلب کرده است.

یعنی اگر به دنبال راه حلی برای لیست طولانی مشکلات بالا هستیم، با مبارزه با فرهنگ باکره پرستی می توانیم به این نتیجه برسیم. فرهنگ ازدواج با باکره گره اصلی بسیاری از مشکلات است.

تنها راه حل طبیعی برای حل معضلات جنسی همانا دوستی دختر و پسر می باشد. بحث فساد اخلاقی چیز بسیار بی معنی است. مگر اخلاق میوه و خیار شور است که فاسد شود؟ این بحث به شکل مستقیم از ملاهای شیعه تولید شد تا جلوی هرگونه تغییر اجتماعی را بگیرد. فساد اخلاقی اگر هم موجود باشد همانا سرکوب جنسی جوانان است.

ما متاسفانه در فرهنگ عربی اهواز ما مجال نمی دهیم که دختران و پسران جوانمان با یکدیگر در ارتباط باشند، دوستی کنند، عشق بورزند و باهم به مسافرت بروند و تفریح کنند. این یک ضعف بسیار مهم فرهنگ عربی احوازی ما می باشد.

این مساله سرکوب جنسی جوانان عرب اهوازی را نباید دستکم گرفت. باور کنید اهمیتش دست کمی از نجات زمین های عربی اهواز از دست فارس های اشغالگر نیست. دلیل اش هم این است که ما تا وقتی نتوانیم خود را از دست مشکلات طبیعی اشغال کرده خود رها سازیم، نمی توانیم آزادی بخش باشیم.

ما نیاز داریم که روشنفکران احوازی با شجاعت در برابر این مشکلات بایستند و در مورد آن بنویسند و اجازه دهند که دختران و پسران آزادانه با هم در ارتباط باشند.

باکره پرستی نتیجه اش به اینجا رسیده است که بازاری برای کلینیک های ترمیم پرده بکارت ایجاد شده است که بسیار زننده و زشت است. این ترویج فرهنگ ریاکاری می باشد. بازاری برای ترویج صیغه شیعه ایجاد شده است.

چرا بجای ترویج این فرهنگ ریا کاری فرهنگ مردن و راست گویی و صراحت و عشق ورزی دختران و پسران را به یکدیگر ترویج ندهیم؟ دیگر در برابر این فرهنگ زشت باکره پرستی سکوت نباید کرد.

آیا منزلت مرد و زن به بکارت آنان است؟ آیا اگر دختری بکارت خود را از دست داد دیگر ارزش انسانی ندارد؟ واضح است که منزلت انسان به باکره گی ربطی ندارد. این نکته ای است که هر مرد احوازی می باید در مورد آن فکر کند.

این که فرهنگ باکره دوستی فقط مربوط به شرقیان بوده است درست نمی باشد. این فرهنگ باکره پرستی که اصولا اساسی خرافاتی دارد مثل هر خرافات دیگری در هر گوشه جهان رواج داشت. در غرب هم به همین شکل بود. ولی روشنفکران، نویسندگان و فعالان اجتماعی در غرب با زحمت بسیار موفق شدند این فرهنگ باکره پرستی را شکست داده و فرهنگ نوین دوستی دختر و پسر را جایگزین کنند.

عده ای با طرح این مساله به این شکل که شرقی ها همواره فرهنگ باکره دوستی داشته اند و غربی ها همواره فرهنگ دوستی دختر و پسر داشته اند، سعی بر این دارند که وضعیت عقب مانده اجتماعی موجود را توجیه تاریخی کنند و آن را ادامه دهند.

من متوجه شدم که در جامعه ما رادیکال ترین کسانی که در سیاست از راه کارهای بسیار رادیکال استقبال می کنند وقتی صحبت از مسایل اجتماعی مانند فرهنگ بکارت می شود محافطه کارترین افراد می شوند.

این مقاله را تقدیم می کنم به تمام جوانان عرب اهوازی که با فرهنگ ازدواج باکره مخالف بوده و شجاعانه این سد اجتماعی را می شکنند.

توصیه من این است که همواره از کاندوم استفاده کنید.