Friday 2 September 2011

ما ضعف فلسفی شدید داریم




رضا وشاحی

2011.09.02

فعالان سیاسی ما کم و بیش با جامعه شناسی و اقتصاد آنهم از روی ورق پاره های چپ آشنا می باشند. گروهی هم از ادبیات وارد سیاست شده اند که هم فواید و مضرات خود را دارد. ولی فلسفه خوانی در بین ما بسیار ضعیف است. ما نیاز به فلسفه داریم. علم علوم غافل مانده است.

من ریشه بسیاری از مشکلات را در جامعه اهوازی ما ضعف فلسفی می دانم. این ضعف فلسفی را در بین گروه های سیاسی می توان مشاهده کرد. در طبقات جامعه ما هم اثر گذاشته است. چاره کار ما فقط در خواندن روانشناسی و جامعه شناسی و تاریخ نیست. کلید کار در فلسفه خوانی است. با خواندن فلسفه به چند هدف زیر خواهیم رسید:

اول: رابطه دین و سیاست ضعیف خواهد شد. رابطه قسمت شیعه جامعه ما با جمکران و خرافات شیعه کم کم قطع خواهد شد. دین حریف پر قدرتی است و حریف پر قدرتی هم می خواهد. این راه حل بسیار کاربردی تر و واقع بینانه تر از جایگزینی افکار سنی و سلفی و وهابی به جای شیعه است.

دوم: نیروهای سکولاریست ما را پرورش خواهد داد. نیروهایی با شجاعت ایجاد خواهد کرد. شجاعت ابراز حقایق  توسط این نیروها و پایبندی به استدلال در نهایت این نیرو ها قوی شده و نیروهای محافظه کار تاریخی ما را را کنار خواهند زد.

سوم: نیروهای سیاسی ما را با سلاح قوی استدلال و تفکر عمیق مسلح می سازد. نیروهای سیاسی ما در استدلال کردن و مدیریت فکری ضعیف هستند. فلسفه پایه های نیروهای ما را قوی خواهد کرد.

چهارم: قدرت استدلال جایگزین تفکر قبیله ای و کوته بینی در جامعه خواهد شد. از سطحی فکر کردن به عمقی فکر کردن خواهیم رسید. از جامعه خشونت زدایی خواهد کرد.

پنجم: مدرن کردن و مدرن مدیریت کردن جامعه احوازی بدون آشنایی با فلسفه راه بجایی نخواهد برد. این فلسفه خوانی تاثیر خود را بر ادبیات و هنر هم نشان خواهد داد.

همواره باید توجه داشت که جامعه غرب با فلسفه خوانی دگرگون شد. این فیلسوفان بوده اند که پیشگام تغییرات شدند. ما در خاورمیانه مشکل فلسفه داریم. قرن هاست کمتر فیلسوفی پا به عرصه وجود گداشته است. جوهر فلسفه خشک شده است. در بهترین حالت شارحین فلسفه داریم. این ضعف فلسفه ما از ضعف تکنولوژی بسیار عمیقتر است.

ما می بایست پروژه فلسفه خوانی را کلید بزنیم و از این طریق در غارها را بر نور استدلال بگشاییم. و خفاشان تاریکی را از روح و روان ملت عرب احواز دور کنیم. من هر چه فکر می کنم بیشتر به اهمیت این پروژه پی می برم.

No comments: