رضا وشاحی
2008-02-18
استقلال کوزوو دریچه جدیدی بر روی ملیت های جهان که برای بدست آوردن حقوق خود تلاش می کنند، باز خواهد کرد. چندین نکته مهم در بدست آوردن استقلال توسط کوزوو وجود دارد:
دیگر واژه " تجزیه طلب" برابر با واژه تروریست نخواهد بود. برای مدتی طولانی و براثر مبارزات بعضی قومیت ها که با خشونت همراه بوده و همچنین پروپاگاندای دولت های مقابل، تمام حرکت های استقلال طلب برچسب تجزیه طلب خوردند و بدتر از آن اینکه در سالهای اخیر و بعد از فاجعه تروریستی 11 سپتامبر، که بر چسب تعریف نشده تروریست به هر گروه و مخالفی زده شد، به نوعی به گروه های استقلال طلب هم سرایت کرد. استقلال کوزوو پایان این فرهنگ غیر منطقی می باشد.
نقش کمرنگ سازمان ملل. قبل از این و در موارد دیگر مانند تیمور شرقی، نقش سازمان ملل بسیار پر رنگ بود و همه چیز می بایست از شورای امنیت عبور می کرد. و در سازمان ملل به علت تعدد آرا، یا همه چیز به کندی پیش می رفت و یا به بن بست می رسید. ولی استقلال کوزوو با پشتیبانی آمریکا و خصوصا اتحادیه اروپا صورت گرفت. این مساله نشان از اهمیت فوق العاده لابی کردن در اتحادیه اروپا و آمریکا دارد.
ملیت ها در ایران که خواهان استقلال می باشند به این نکته خوب توجه می کنند که دولت مخالف استقلال کوزوو، دولت صربستان بود که از پشتیبانی روسیه برخوردار بود. با اینحال کاری از پیش جلو نبرد و بالاخره کوزوو به استقلال دست پیدا کرد.
استقلال کوزوو، فکر فدرالیسم را در ایران با بحران جدی ایجاد کرد. ملیت ها در ایران با نگاه به جمعیت ناچیز کوزوو که 2ملیون نفر است و در حدود کم جمعیت ترین ملت موجود در ایران، یعنی ترکمن ها و همچنین در مقایسه با ثروت های سرشار ملیت های مختلف در ایران با ملت کوزوو، سوال ساده ای به این شرح می پرسند: که اگر کوزوو با جمعیت 2 ملیون نفری توانست به استقلال برسد، پس چرا ما نتوانیم؟
ترس جهان ازتجزیه یک کشور ریخته شد. تجربه کوزوو نشان داد که بدون هیچگونه خونریزی می توان به استقلال دریافت. و دلایلی چون "عدم توانایی مدیریت یک کشور جدید"و " ایجاد بحران های منطقه" بی اساس هستند.
مساله کوزوو به علت جمعیت کم این کشور، ثابت کرد که فاکتورهای نژادی همچنان از پایه های مهم سیاسی یک کشور و کشور سازی یا ایجاد دولت- ملت هستند. خصوصا اینکه تجربه کوزوو در اتحادیه اروپا اتفاق افتاد که قرار بود صربستان که کوزوو هم جزوی از آن بود به اتحادیه اروپا بپیوندد و به این ترتیب مردم کوزوو بدون استقلال هم شهروند اروپا می شدند. ولی شهروندی در اتحادیه اروپا هم نتوانست ملت کوزوو را راضی و قانع کند که از استقلال دست بکشند. مساله کوزوو بار دیگر ثابت کرد که نگرش "جهان بی مرز" که برگرفته از ادبیات چپ می باشد، نگاهی غیر واقعی به مسایل سیاسی می باشد.
افزایش اهمیت حق تعیین سرنوشت. اعلام یکطرفه استقلال کوزوو، نشان دهنده اهمیت روز افزون حق تعیین سرنوشت در قوانین بین المللی دارد.
نتیجه گیری
استقلال کوزوو بر مسایل ملیت هاثی موجود در فلات ایران، تاثیر بسیار عمیقی خواهد گذاشت. ترس بسیاری از سازمان ها و احزاب را از بر چسب تجزیه طلب و واژه تروریست خوردن، برکنار می کند، امید تازه ای خواهد بود برای آن دسته از سازمانها و احزابی از ملیت ها که طرفدار روش مسالمت آمیز هستند و از به دست آوردن استقلال از طریق جامعه بین المللی به شکل شفاف حمایت می کنند.
2008-02-18
استقلال کوزوو دریچه جدیدی بر روی ملیت های جهان که برای بدست آوردن حقوق خود تلاش می کنند، باز خواهد کرد. چندین نکته مهم در بدست آوردن استقلال توسط کوزوو وجود دارد:
دیگر واژه " تجزیه طلب" برابر با واژه تروریست نخواهد بود. برای مدتی طولانی و براثر مبارزات بعضی قومیت ها که با خشونت همراه بوده و همچنین پروپاگاندای دولت های مقابل، تمام حرکت های استقلال طلب برچسب تجزیه طلب خوردند و بدتر از آن اینکه در سالهای اخیر و بعد از فاجعه تروریستی 11 سپتامبر، که بر چسب تعریف نشده تروریست به هر گروه و مخالفی زده شد، به نوعی به گروه های استقلال طلب هم سرایت کرد. استقلال کوزوو پایان این فرهنگ غیر منطقی می باشد.
نقش کمرنگ سازمان ملل. قبل از این و در موارد دیگر مانند تیمور شرقی، نقش سازمان ملل بسیار پر رنگ بود و همه چیز می بایست از شورای امنیت عبور می کرد. و در سازمان ملل به علت تعدد آرا، یا همه چیز به کندی پیش می رفت و یا به بن بست می رسید. ولی استقلال کوزوو با پشتیبانی آمریکا و خصوصا اتحادیه اروپا صورت گرفت. این مساله نشان از اهمیت فوق العاده لابی کردن در اتحادیه اروپا و آمریکا دارد.
ملیت ها در ایران که خواهان استقلال می باشند به این نکته خوب توجه می کنند که دولت مخالف استقلال کوزوو، دولت صربستان بود که از پشتیبانی روسیه برخوردار بود. با اینحال کاری از پیش جلو نبرد و بالاخره کوزوو به استقلال دست پیدا کرد.
استقلال کوزوو، فکر فدرالیسم را در ایران با بحران جدی ایجاد کرد. ملیت ها در ایران با نگاه به جمعیت ناچیز کوزوو که 2ملیون نفر است و در حدود کم جمعیت ترین ملت موجود در ایران، یعنی ترکمن ها و همچنین در مقایسه با ثروت های سرشار ملیت های مختلف در ایران با ملت کوزوو، سوال ساده ای به این شرح می پرسند: که اگر کوزوو با جمعیت 2 ملیون نفری توانست به استقلال برسد، پس چرا ما نتوانیم؟
ترس جهان ازتجزیه یک کشور ریخته شد. تجربه کوزوو نشان داد که بدون هیچگونه خونریزی می توان به استقلال دریافت. و دلایلی چون "عدم توانایی مدیریت یک کشور جدید"و " ایجاد بحران های منطقه" بی اساس هستند.
مساله کوزوو به علت جمعیت کم این کشور، ثابت کرد که فاکتورهای نژادی همچنان از پایه های مهم سیاسی یک کشور و کشور سازی یا ایجاد دولت- ملت هستند. خصوصا اینکه تجربه کوزوو در اتحادیه اروپا اتفاق افتاد که قرار بود صربستان که کوزوو هم جزوی از آن بود به اتحادیه اروپا بپیوندد و به این ترتیب مردم کوزوو بدون استقلال هم شهروند اروپا می شدند. ولی شهروندی در اتحادیه اروپا هم نتوانست ملت کوزوو را راضی و قانع کند که از استقلال دست بکشند. مساله کوزوو بار دیگر ثابت کرد که نگرش "جهان بی مرز" که برگرفته از ادبیات چپ می باشد، نگاهی غیر واقعی به مسایل سیاسی می باشد.
افزایش اهمیت حق تعیین سرنوشت. اعلام یکطرفه استقلال کوزوو، نشان دهنده اهمیت روز افزون حق تعیین سرنوشت در قوانین بین المللی دارد.
نتیجه گیری
استقلال کوزوو بر مسایل ملیت هاثی موجود در فلات ایران، تاثیر بسیار عمیقی خواهد گذاشت. ترس بسیاری از سازمان ها و احزاب را از بر چسب تجزیه طلب و واژه تروریست خوردن، برکنار می کند، امید تازه ای خواهد بود برای آن دسته از سازمانها و احزابی از ملیت ها که طرفدار روش مسالمت آمیز هستند و از به دست آوردن استقلال از طریق جامعه بین المللی به شکل شفاف حمایت می کنند.
No comments:
Post a Comment